Pesten op de werkvloer: waarom misgunnen vrouwen elkaar die CEO plek?

Pesten vrouwen elkaar op de werkvloer? Nee, dat doen wij niet. Wij vrouwen steunen elkaar. Think again… In een zakenwereld vol mannen, waar vrouwen enorm moeten knokken om die CEO plek te bemachtigen, heerst er een ‘rivaliteitscultuur’ onder vrouwen. Ik wil dit taboe bespreekbaar maken. Het zijn namelijk echt niet alleen de mannen die topfuncties voor vrouwen dwarsbomen. Te vaak halen wij vrouwen elkaar naar beneden. Te vaak zijn wij jaloers op elkaars prestaties en te vaak pesten we op de werkvloer, uit onzekerheid voor onze eigen positie. Met als gevolg dat wij elkaar saboteren, terwijl wij elkaar juist zouden moeten ondersteunen en eigenlijk een voetje moeten geven zodat wij kunnen floreren. En dit is hoe we dat kunnen doen! Let’s go girls.

IT’S A MAN’S OUR WORLD

Al jaren en jaren is het een globale discussie: er moet meer gelijkheid komen tussen mannen en vrouwen op de werkvloer. Hoewel er steeds meer vrouwen in Nederland hoge functies bekleden blijkt uit Bedrijvenmonitor Topvrouwen 2020 dat tweederde van de grote bedrijven in ons land geen enkele vrouw in het bestuur heeft (cijfers van eind 2019). Hier mag je best even van schrikken. En van het volgende mag je ook best even schrikken. Er is nog steeds veel seksuele intimidatie op de werkvloer en ik moet helaas ook toegeven dat ik in mijn omgeving bijna geen vrouw ken die hier niet mee te maken heeft gehad. Toch is er langzaam maar zeker een verandering gaande: de loonkloof tussen mannen en vrouwen slinkt ieder jaar weer, YES! En steeds meer jonge ouders voeden hun kinderen zonder genderstereotypen op.

Onbewust hebben wij vrouwen vaak een enorme drang om te presteren en ‘ons vrouwtje’ te staan. De gevaren hiervan lees je in mijn vorige blog: ‘hoe wij onszelf saboteren’.

MEISJES ZIJN OOK STOER, JONGETJES ZIJN OOK GEVOELIG

Het verschil tussen mannen en vrouwen zit diepgeworteld. Vrouwen zouden vanuit de evolutie de taak hebben om kinderen te dragen en op te voeden, terwijl de man de beschermer van het gezin was en voor het eten moest zorgen. Dit zit diepgeworteld en zie je nog steeds terug in de opvoeding van kinderen. Bijvoorbeeld: het speelgoed dat wij ze geven. Jongetjes zijn ‘stoer’ en krijgen zwaarden en meisjes moeten ‘zorgen’ dus krijgen poppen. Als een meisje valt, krijgt ze een kus en een knuffel terwijl wij bij jongetjes eerder geneigd zijn om te zeggen: ‘niet huilen’ ‘man up’. Al zo jong als 4 à 5 jaar oud weten kinderen heel goed wat ‘jongesachtig’ en wat ‘meisjesachtig’ is. De ‘kleine verschillen’ die wij maken resulteren later onbewust in genderstereotypen.

VROUWEN PESTEN OP DE WERKVLOER UIT ONZEKERHEID VOOR EIGEN POSITIE

Oké, dus we zijn al jaren aan de weg aan het timmeren om op de werkvloer tussen mannen en vrouwen meer gelijkwaardigheid te creëren. En wij voeden onze kinderen steeds meer zonder genderstereotypen op. Laten we het dan nu hebben over de relationele problemen tussen vrouwen op de werkvloer. Uit angst voor concurrentie vindt er namelijk op de werkvloer geroddel plaats tussen vrouwen en ‘pesten’ vrouwen andere vrouwen. Hier lijken maar weinig mensen aandacht aan te besteden. En toch heb ik en hebben veel vrouwen in mijn omgeving aan de lijve ondervonden hoe vrouwen elkaar naar beneden kunnen halen. Misschien herken je wel dergelijke situaties uit mijn omgeving als:

ERVANDOOR GAAN MET JOUW IDEE

• Ik had in een brainstorm met mijn collega Suzanne een mooi idee voor een nieuwe marketingcampagne. Mijn collega Suzanne heeft na die brainstorm dit idee zonder overleg uitgewerkt en ‘haar nieuwe idee’ naar de managers gestuurd. En zo ging Suzanne er met mijn marketingidee vandoor.

ONDERLINGE COMPETITIE

Op de een of andere manier lijken vrouwen vaak het gevoel te hebben dat er een onderlinge competitie gaande is. Mogelijk heeft dit te maken met onze drang naar erkenning waardoor wij ons continue vergelijken met de ander.

• Ik werkte voor een bureau. Hier klikte het al langer niet met mijn collega Sara. Zij had op de een of andere manier altijd het gevoel dat er tussen mij en haar een competitie was. Sara en ik stonden beiden op een evenement namens twee verschillende klanten. Toen ik mijn klant de volgende ochtend trof vertelde ik haar trots hoe positief bezoekers reageerden op mijn stand en dat er na afloop nog een gigantische rij bij mijn stand stond. Toen ik Sara vervolgens aan mijn klant voorstelde vertelde de klant blij tegen Sara wat ze van mij gehoord had. Waarop Sara tegen klant zei: ‘PFFF zij heeft dit echt overdreven’. Toen ik haar hier later mee confronteerde zij Sara: ‘jij moet altijd overal een wedstrijd van maken en het ‘beter doen’ dan anderen.’ Alleen maar omdat Sara het gevoel had dat ik pretendeerde dat ik het beter had gedaan dan haar. En daarom vond ze het nodig mij af te kraken bij een klant. Eindstand: mijn klant had het gevoel dat ik tegen haar had gelogen en na 1 project werd het geen langdurige samenwerking. Ik dacht dat we een team waren.

• Ik had een klein foutje gemaakt en mijn vrouwelijke collega vond het nodig om dit naar mij te mailen met de leiding in de cc.

ELKAAR ONZEKER MAKEN

Wij zijn gauw geneigd om onszelf met andere vrouwen te vergelijken en willen graag beter scoren dan onze andere vrouwelijke collega’s. En daarom halen we elkaar met kattige opmerkingen, pesten op de werkvloer, naar beneden. Als je iemand anders naar beneden haalt sta je gevoelsmatig boven die persoon.

• Nadat ik een mooi compliment kreeg van een manager over mijn werk maakte mijn vrouwelijke collega de hele dag rotopmerkingen over datzelfde werk. ‘Ik had het zelf anders gemaakt’. ‘Die skills heb jij toch wel?’ ‘Dat is toch niet zo moeilijk’.
  
  
• Hahaha dat lijkt wel een Sinterklaas ring’, ‘Met je deken’, ‘Heb je glitterschoenen aan? Ga je naar een discotheek ofzo?’ Ik kreeg kleine vervelende opmerkingen over mijn kleding in het bijzijn van collega’s. Hierdoor stond ik de volgende dag voor mijn kast en dacht ‘zal ik dat wel aantrekken? Krijg ik vast weer opmerkingen over…’
  
  
• Ik moest als starter voor het eerst een offerte opvragen voor een evenement en mijn manager zei dat ik aan de locatie moest vragen wat voor soort tafels ze hebben. Waarop ik vroeg: ‘wat voor tafels hebben wij nodig?’ Ik vond dit een logische vraag want er zijn natuurlijk verschillende tafels voor evenementen: statafels, 1 lange tafel, etc.  Mijn manager stelde de volgende achterlijke vraag terug: ‘weet jij wel het verschil tussen een rechthoek en een vierkant’?

TEDTALK ERIN DUNHAM – THE WOMAN PROBLEM

Toen ik het idee had om deze blog te schrijven stuitte ik op de TedTalk van Erin Dunham ‘The Woman Problem’. Zij onderzocht de relaties tussen vrouwen op de werkvloer. Deze vraag uit de TedTalk bleef mij bij:

‘Waarom hebben wij het gevoel dat wij minder succesvol zijn als wij in de buurt zijn van een andere sterke en succesvolle vrouw?’ Waarom gaan wij dan aan onszelf twijfelen? Waarom zijn we dan jaloers, bitter, koesteren wij een wrok en zijn we niet juist aanmoedigend? We pesten elkaar dus op de werkvloer omdat we ons bedreigd voelen, terwijl wij eigenlijk in hetzelfde team zouden moeten zitten.

Doordat wij elkaar vaak niet aanmoedigen en juist elkaar afbreken door te roddelen beïnvloeden wij elkaars positie. We maken elkaar onzeker terwijl wij elkaar juist, in deze helaas nog te erge mannenwereld, moeten ondersteunen.

Dit klinkt allemaal heel naar, I know, maar helaas gebeurt dit in de realiteit nog te vaak. En ik denk dat we er ons allemaal, zeker niet altijd bewust, in zekere mate weleens aan schuldig hebben gemaakt. En daarom schrijf ik dit. We moeten elkaar vaker ondersteunen.

HET NARE WOORD ‘BITCH’

Erin Dunham heeft gedurende haar onderzoek ook geturfd hoeveel vrouwen een andere vrouw een ‘bitch’ noemen op de werkvloer. Dit waren er 16. Toen zij hen vroeg waarom zij dit woord gebruikten ontdekte zij dat de vrouwen die vaak een ‘bitch’ genoemd worden openhartig, zelfverzekerd en veeleisend zijn. Terwijl mannen die deze kwaliteiten hebben gezien worden als goede leider…

Zo worden extraverte vrouwen dus negatief weggezet, terwijl wij dit bij mannen juist kunnen waarderen. Door het geroddel, pesten op de werkvloer en de term ‘bitch’ maken we het behalen en het hebben van een topfunctie moeilijk voor elkaar.

HOE KUNNEN WIJ ELKAAR VAKER EEN VOETJE BIEDEN?

Gelukkig kun je gedrag aanpassen! En verandering start bij jezelf. Denk eens na over hoe vaak jij een vrouwelijke collega een compliment geeft? En dan bedoel ik niet over haar nieuwe jurk, maar over een werkprestatie. Wees liever voor elkaar. Geef elkaar bijvoorbeeld een oprecht compliment tijdens een vergadering, zodat de rest van het team het ook hoort. Geef je vrouwelijke collega de waardering die zij verdient voor haar werk. Zo ondersteunen wij elkaar. We zitten immers in hetzelfde team.

Realiseer je ook dat het succes van een collega niet jouw mislukking betekent. Realiseer je dat wanneer je collega een stap omhoog maakt, dit niet betekent dat jij een mindere werknemer bent. Wellicht kun je van haar leren?

Waar ik ook in geloof is de kracht van taalgebruik. Mannen zijn in gesprekken veel harder naar elkaar en het wordt geaccepteerd wanneer een man zich zakelijk uit naar een vrouw. Wanneer een vrouw zich echter zakelijk (hard) uit naar een andere vrouw is ze ‘een bitch’. Daarom is het belangrijk dat jij je hier bewust van bent wanneer jij bijvoorbeeld een managementfunctie hebt en een gesprek voert met je vrouwelijke werknemers. En andersom dat je niet terugdeinst van een vrouw die een zakelijke taal gebruikt.

Gelukkig zijn er ook veel vrouwen die dit al heel goed onder de knie hebben. Tegen hen wil ik zeggen: ga zo door! En tegen de rest wil ik zeggen: biedt dat ene voetje, ondersteun elkaar.

We can do this!

Wegens privacy zijn de namen in dit artikel veranderd.